ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 97 ΤΟΥ ΨΗΦΙΣΘΕΝΤΟΣ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΩΝ ΕΤΩΝ 2012, 2013, 2014, 2015 & 2016

Μέσα ατομικής προστασίας και χορήγηση γάλατος

Με το άρθρο 97 του Ν. 4483/17 ρυθμίζονται θέματα για την απόδοση Μέσων Ατομικής Προστασίας και γάλατος σε δικαιούχους και τη λήψη μέτρων  προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους Ο.Τ.Α.

Ειδικότερα, ρυθμίζονται τα εξής:

Ι. Καταβολή Μ.Α.Π. σε χρήμα για έτη 2012, 2013, 2014, 2015 και 2016

Συγκεκριμένα, με την παρ. 1 του άρθρου 97 του Ν. 4483/17 προβλέπεται η κατ’ εξαίρεση για τα έτη 2012, 2013, 2014, 2015 και 2016 αποτίμηση σε χρήμα των Μέσων Ατομικής Προστασίας και γάλατος και η απόδοση τους στους δικαιούχους που δεν είχαν χορηγηθεί κατά τα αντίστοιχα έτη υπό τις εξής προϋποθέσεις:

α. να αναγνωρίζεται η οφειλή προς τον εργαζόμενο από τον οικείο Ο.Τ.Α,

β. να υπάρχουν οι αντίστοιχοι κωδικοί και πιστώσεις στους προϋπολογισμούς των Ο.Τ.Α. των ετών καταβολής,

γ. να μπορεί να πραγματοποιηθεί η καταβολή τους, σε έως και τριάντα έξι (36) μηνιαίες δόσεις.

Οι δικαιούχοι, οι οφειλές, ο αριθμός των δόσεων, καθώς και οποιαδήποτε άλλη σχετική λεπτομέρεια καθορίζονται με απόφαση του οικείου Δημοτικού ή Διοικητικού Συμβουλίου κάθε Ο.Τ.Α., η οποία λαμβάνεται εντός τεσσάρων (4) μηνών από την έναρξη ισχύος του νόμου 4483/17 (ημερ έναρξης ισχύος 31.07.2017).

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση η ρύθµιση αυτή κρίνεται αναγκαία, καθώς οι δικαιούχοι των µέσων αυτών, υποχρεώθηκαν, λόγω της µη χορήγησής τους και δεδοµένης της απόλυτης αναγκαιότητάς τους ως εκ της φύσης των ασκούµενων καθηκόντων, να τα προµηθευτούν µε ίδιες δαπάνες, ενώ οι υπόχρεοι Ο.Τ.Α. περιελάµβαναν το κόστος αυτών κατά τον υπολογισµό του κόστους των αντίστοιχων ανταποδοτικών υπηρεσιών.

ΙΙ. Απαγόρευση καταβολής Μ.Α.Π. σε χρήμα εφεξής

Με το άρθρο 24 παρ. 4 του Ν.4336/2015, όπως συμπληρώθηκε από την παρ. 5 του άρθρου 54 του Ν. 4368/16 και τροποποιήθηκε από την παρ. 1 του άρθρου 102 του Ν. 4461/17 είχε εισαχθεί η από 1.1.2016 αποκλειστική χορήγηση των Μ.Α.Π. σε είδος και η απαγόρευση καταβολής αυτών σε χρήμα.

Έπειτα από τη ρύθμιση της παρ.1 του άρθρου 97 του Ν.4483/17 είναι δυνατή η καταβολή σε χρήμα και για το έτος 2016 εφόσον πληρούνται οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις.

Σε συνέχεια αυτών με την παρ.2 του άρθρου 97 του Ν.4483/17  και με δεδοµένη, την επιτακτική αναγκαιότητα να χορηγούνται τα Μ.Α.Π. σε είδος, προβλέπεται ότι από τη δημοσίευση του Ν.4483/17 (31.07.2017) και εξής  απαγορεύεται η αποτίµηση και η καταβολή αυτών σε χρήµα.

ΙΙΙ. Απόδοση Μ.Α.Π. σε εργαζόμενους ΙΔΟΧ και συμβάσεων έργου

Σύμφωνα με την ΚΥΑ 53361/11.10.2016 τα Μ.Α.Π. και το γάλα παρέχονταν στο μόνιμο προσωπικό των ΟΤΑ ανάλογα με τη θέση εργασίας τους.

Mε την παρ. 3 του άρθρου 97 του Ν. 4483/17 επεκτείνεται η απόδοση Μ.Α.Π. και σε εργαζόμενους µε καθεστώς συµβάσεων εργασίας ορισµένου χρόνου ή έργου, καθώς, εφόσον οι εργαζόµενοι αυτοί παρέχουν τις ίδιες εργασίες µε εκείνες που προβλέπονται στην υπ΄ αριθ. 53361/11.10.2016 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δηµόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονοµίας και Οικονοµικών, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας (Β΄ 1503), δεν δικαιολογείται η διαφορετική µεταχείριση αυτών σε σχέση µε το τακτικό προσωπικό των Ο.Τ.Α. και η έκθεση, µε τον τρόπο αυτό, των εργαζοµένων αυτών στους κινδύνους που συνεπιφέρει η µη χρήση Μέσων Ατοµικής Προστασίας.

Είναι επιτρεπτή εκ μέρους των Δήμων η πληρωμή των οφειλόμενων δεδουλευμένων στους εργαζόμενους στον Τομέα Καθαριότητας μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ.: 167/2017 Απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου;

Η εργατολόγος, νομική συμβούλος της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., κα Μαρία – Μαγδαληνή Τσίπρα, απαντά στο ερώτημα της Ομοσπονδίας, για το εάν είναι επιτρεπτή εκ μέρους όλων των Δήμων, η πληρωμή των οφειλόμενων δεδουλευμένων στους εργαζομένους στον τομέα Καθαριότητας, που εργάστηκαν βάσει των διατάξεων του Ν.4429/2016 (Άρθρο 16), μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 167/2017 απόφασης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών, στο Ι΄ Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου. 
Η κα Τσίπρα στο γνωμοδοτικό της σημείωμα, εν ολίγοις, αναφέρει ότι:
«συνεπεία των παραδοχών του Κλιμακίου, οι Δήμοι οφείλουν δια των αρμοδίων Υπηρεσιών τους να προβούν στην ενταλματοποίηση των δαπανών, που σχετίζονται με την απασχόληση των εργαζομένων και να τις αποστείλουν προς έγκριση στους αρμόδιους Επιτρόπους. Σε περίπτωση, εκ νέου αρνήσεως, οφείλουν να εμμείνουν, προκειμένου τα εντάλματα να παραπεμφθούν στο Κλιμάκιο, το οποίο και θα εγκρίνει την δαπάνη, λόγω ύπαρξης συγγνωστής νομικής πλάνης. Σε κάθε περίπτωση, οι Υπηρεσίες οφείλουν ακόμα και σε περιπτώσεις, που εκτιμάται από τους Επιτρόπους, ότι δεν τίθεται θέμα ελέγχου των δαπανών, μετά την έκδοση της απόφασης του Κλιμακίου, να προβούν σε εξόφληση των οφειλών προς τους εργαζόμενους».

Οι νέες ειδικότητες που εντάσσονται στο επίδομα ανθυγιεινής εργασίας

Μετά την ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου  χθες στη Βουλή, ξεκινούν σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία των Ο.Τ.Α., όπως και η  ένταξη επιπλέον κατηγοριών στην καταβολή επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας και η παροχή μέσων ατομικής προστασίας. 

Ειδικότερα, τα επιδόματα θα  είναι σε τρεις οικονομικές κλίμακες, με ανώτερη τα 150€, ακολουθεί η δεύτερη με 70€ και η τρίτη με 35€.

Σύμφωνα με το άρθρο 98:

• επίδομα 150€  το μήνα δικαιούται το προσωπικό που απασχολείται στην καθαριότητα, οι απολυμαντές, οι εργάτες και τεχνίτες βιολογικού καθαρισμού, οι υδραυλικοί, τεχνίτες και εργάτες που απασχολούνται στην κατασκευή και συντήρηση δικτύων ύδρευσης, αποχέτευσης και τηλεθέρμανσης, στα αντλιοστάσια αποχέτευσης, το νοσηλευτικό προσωπικό, οι οδηγοί, χειριστές και εργάτες αποφρακτικών μηχανημάτων, καθώς και οι εργάτες καθαριότητας των νεκροταφείων.
• επίδομα 70€ το μήνα δικαιούνται οι ηλεκτροσυγκολητές, εργάτες και τεχνίτες ψεκασμού, οι μηχανοτεχνίτες, οι ηλεκτροτεχνίτες, οι βαφείς και οι φανοποιοί.
• επίδομα 35€ το μήνα θα το λαμβάνει το εποπτικό προσωπικό (μηχανικοί Π.Ε. και Τ.Ε.) που απασχολείται στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων.

Το επίδομα θα καταβάλλεται υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι οι δικαιούχοι προσφέρουν υπηρεσία σε πλήρη και αποκλειστική απασχόληση στους χώρους και στις ειδικότητες που δικαιολογούν την καταβολή του. Επίσης καταβάλλεται, για όσο διάστημα οι δικαιούχοι υπάλληλοι τελούν  σε θεσμοθετημένες άδειες.

Τέλος οι δικαιούχοι του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής  εργασίας, σύμφωνα με διατάξεις νόμων και υπουργικών αποφάσεων που βρίσκονται σε ισχύ, δεν θίγονται.

“Ανταποδοτική Σύνταξη” Δημοτικών Υπαλλήλων: Ανακοίνωση της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.

Αθήνα, 23 Ιουλιου 2017

Αριθμ. Πρωτ.: 646

                            

Προς:

Συλλόγους-Μέλη 

της Π.Ο.Ε. - Ο.Τ.Α.

Σύμφωνα με την ενημέρωση που είχαμε από την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών – Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (Γενική Διεύθυνση Χορήγησης Συντάξεων Δημοσίου Τομέα – Διεύθυνση Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Συντάξεων Υπαλλήλων Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ. και Ειδικών Κατηγοριών) για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 8 του Ν.4387/2016 ως προς τον τρόπο υπολογισμού της Ανταποδοτικής Σύνταξης του κάθε δικαιούχου, αφού η σύνταξή τους είναι πληρωτέα σε χρόνο μετά την έναρξη ισχύος του πιο πάνω Νόμου, οι υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. για την καλύτερη εξυπηρέτησή τους θα πρέπει να τους χορηγήσουν σχετική βεβαίωση την οποία και θα προσκομίσουν στην αρμόδια υπηρεσία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης του δικαιοπαρόχου ως συντάξιμες αποδοχές λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές από το ασφαλιστικό έτος 2002 μέχρι και την έναρξη της καταβολής της σύνταξης του υπαλλήλου-λειτουργού. Για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών λαμβάνονται υπόψη οι αποδοχές του ασφαλισμένου για κάθε ημερολογιακό έτος προσαυξανόμενες σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.4 του άρθρου 8 του Ν.4387/2016 όπως αυτές προστέθηκαν με την παρ.2 του άρθρου 94 του Ν.4461/2017.

Κατόπιν των ανωτέρω θα πρέπει οι υπηρεσίες των Δήμων να αποστείλουν πίνακα στον οποίο θα περιλαμβάνονται για κάθε έτος από το 2002 μέχρι και την έναρξη καταβολής της σύνταξης, οι αποδοχές επί των οποίων έγιναν κρατήσεις για κύρια σύνταξη κατά μήνα και στο σύνολο, συμπεριλαμβανομένων των Δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και Επιδομάτων Αδείας εφόσον για αυτά έχουν γίνει κρατήσεις για κύρια σύνταξη. Επισημαίνεται ότι στις εν λόγω αποδοχές συμπεριλαμβάνονται και το Επίδομα Ειδικής Απασχόλησης του Ν.3660/2008 καθώς και το Επίδομα Θέσης Ευθύνης.

Γι΄ αυτό παρακαλούνται οι Σύλλογοι-Μέλη της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. να ενημερώσουν ΑΜΕΣΑ τις αρμόδιες υπηρεσίες ώστε σε όσους συναδέλφους έχουν υποβάλλει αίτηση συνταξιοδότησης από την ημερομηνία εφαρμογής του Ν.4387/2016 (12-5-2016) ή από εδώ και πέρα θα πρέπει να τους χορηγείται και η πιο πάνω βεβαίωση ώστε να μην υπάρχει καθυστέρηση στην έκδοση της Ανταποδοτικής Σύνταξης.

Για την Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε. - Ο.Τ.Α.

Ο Πρόεδρος                                                                                Ο Γεν. Γραμματέας

       Νίκος Τράκας                                                                      Βασίλης Πετρόπουλος

Όλα τα στοιχεία του προσωπικού των δήμων ζητά το Υπ. Εσ.

Με εγκύκλιο την οποία εξέδωσε ο υπουργός Εσωτερικών Παν. Σκουρλέτης ζητούνται όλα τα τα στοιχεία του ανθρώπινου δυναμικού των δήμων.

Το υπουργείο ζητά τη συμπλήρωση πρότυπου πίνακα και στη συνέχεια ανάρτησή του, μέχρι τις 24 Ιουλίου 2017, στον ειδικό διαδικτυακό τόπο του Υπ.Εσ., με τα στοιχεία του ανθρώπινου δυναμικού, που είτε στελεχώνει τις οργανικές μονάδες των Δήμων, είτε παρέχει υπηρεσίες σε αυτές βάσει σχετικής σύμβασης.

Τα εν λόγω στοιχεία θα υποβληθούν στην Διεύθυνση Προσωπικού Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών και εν συνεχεία θα συσχετισθούν, βάσει του Α.Φ.Μ κάθε υπαλλήλου, με τα αντίστοιχα δεδομένα που έχουν καταχωρήσει οι πιστοποιημένοι Διευθυντές Προσωπικού των Δήμων στην εφαρμογή του Μητρώου Ανθρώπινου Δυναμικού του Ελληνικού Δημοσίου.

Η συμπλήρωση του προαναφερόμενου πρότυπου πίνακα από τους Δήμους, θα βοηθήσει στη διάθεση αξιόπιστων και ολοκληρωμένων στοιχείων στον Κεντρικό Κόμβο Διαλειτουργικότητας του Υπουργείου, αναφορικά με τη στελέχωση των οργανικών μονάδων. Η παρακολούθηση της στελέχωσης, με επίκαιρα, συνοπτικά στοιχεία θα συνεχιστεί, σε μηνιαία βάση, μέσω του ανωτέρω Κόμβου.

Ποιοι εργαζόμενοι στους Δήμους καταχωρούνται

Η καταχώρηση αφορά υπαλλήλους με έμμισθη εντολή, μόνιμους υπαλλήλους, Ι.Δ.Α.Χ., Ι.Δ.Ο.Χ., συμβασιούχους έργου, καθώς και πρακτικής άσκησης / μαθητείας / επαγγελματικής κατάρτισης.

Ποιοι δεν καταχωρούνται

Δεν καταχωρούνται οι εξής εργασιακές σχέσεις (με όρους Μητρώου): Αιρετοί, αντιρρησίες συνείδησης, δικαιούχοι αποζημιώσεων με δικαστική απόφαση, μετακλητοί / ειδικοί σύμβουλοι / ειδικοί συνεργάτες / επιστημονικοί συνεργάτες, ιδιώτες μέλη επιτροπών, πρόεδροι / μέλη διοικητικών συμβουλίων/όργανα διοίκησης, επί θητεία, σύμβαση ανεξάρτητων υπηρεσιών, σχολικοί τροχονόμοι, καθώς και απασχολούμενοι με προσωρινή διαταγή / ασφαλιστικά μέτρα / προσωρινά εκτελεστή δικαστική απόφαση, εφόσον η προηγούμενη εργασιακή τους σχέση δεν εμπίπτει σε αυτές που αποτυπώνονται στο συνημμένο πρότυπο πίνακα, ως ανωτέρω.

Επίσης, δεν καταχωρούνται οι ωφελούμενοι του προγράμματος του ΟΑΕΔ «Προώθηση της απασχόλησης ανέργων μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα» (δεν απογράφονται ούτε στο Μητρώο) καθώς και υπάλληλοι που είναι αποσπασμένοι ή έχουν διατεθεί σε άλλο φορέα και δεν απασχολούνταν στο Δήμο στις 1-7-2017.

«Η αλήθεια “μπροστά” και “πίσω” από την πρόταση της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.»

Από την νομική σύμβουλο της Π.Ο.Ε-Ο.Τ.Α., εργατολόγο, 
κα Μαρία – Μαγδαληνή Τσίπρα

“Έμεινα σιωπηλή. Μια ολόκληρη εβδομάδα...

Σιωπηλή, ελπίζοντας, ότι μπορεί κόντρα σε όλες τις δυσοίωνες προβλέψεις, να βρεθεί λύση στο πρόβλημα.

Σιωπηλή. Από σεβασμό στην Δημοκρατία, που επιβάλλει να λύνονται τα προβλήματα από τους εκλεκτούς και εκλεγμένους του Ελληνικού Λαού.

Σιωπηλή. Και ας άκουσα από χείλη «αναρμοδίων» αρμόδιων να λοιδορούν και να καγχάζουν. Και ας άκουσα με έκπληξη κάποιους (με τι προσόντα άραγε;) να σπεύδουν να υπερασπιστούν - χωρίς προφανώς να το έχουν διαβάσει ποτέ - το Σύνταγμα. Ένα Σύνταγμα, στο οποίο κάποιοι, κάποτε - πάνε πολλά χρόνια, είναι αλήθεια - δώσαμε έναν όρκο, όχι γιατί ήταν μια απλή τυπική διαδικασία για να γίνει κανείς δικηγόρος αλλά γιατί το διδαχτήκαμε, το διαβάσαμε, ακούσαμε μεγάλους δασκάλους να μας μιλάνε γι’ αυτό και τελικά καταλήξαμε να το πιστεύουμε.

Σιωπηλή. Και ας έμεινα, για μια ακόμα φορά με την πικρή γεύση της απογοήτευσης στο στόμα, όπως εξάλλου, συμβαίνει τα τελευταία επτά χρόνια.

Τώρα, που οι σημαίες κατέβηκαν, που οι δρόμοι άδειασαν, που η «νομιμότητα» επανήλθε και η διάταξη για τους συμβασιούχους καθαριότητας ψηφίστηκε μετά βαΐων και κλάδων στην Βουλή, που έχουμε πλέον βρεθεί ενώπιον της ωμής αλήθειας, ήρθε η στιγμή να βάλουμε μαζί, επώδυνα και ειλικρινά, απλά και κατανοητά, το δάχτυλο επί τον τύπο των ήλων. Να ψηλαφίσουμε τις πληγές, να αναζητήσουμε τα όπλα του εγκλήματος και να αποδώσουμε τις ευθύνες, όπου αυτές ανήκουν.

Ας μπούμε στον κόπο, λοιπόν, εμείς, απλοί και ταπεινοί ερμηνευτές του δικαίου, να διαβάσουμε το Σύνταγμα, να καταλάβουμε τι ήθελε να πει στην τελική ανάλυση, ο συντακτικός νομοθέτης.

Το άρ. 103, λοιπόν, προβλέπει, ότι το προσωπικό της Δημόσιας Διοίκησης είναι μόνιμο, εφόσον υπηρετεί σε οργανικές θέσεις. Ο σκοπός του νομοθέτη, όταν εισήγαγε την ως άνω διάταξη ήταν διπλός: να προστατεύσει τους δημοσίους υπαλλήλους έναντι των απολύσεων, που γινόταν κάθε φορά, που άλλαζε η Κυβέρνηση (ξεχνιέται άραγε η πλατεία Κλαυθμώνος;) και την ίδια στιγμή να περιορίσει φαινόμενα πρόσληψης προσωπικού, που δεν ήταν αναγκαίο για την Δημόσια Διοίκηση, μέσω της πρόβλεψης για σύσταση οργανικών θέσεων.

Λίγες αράδες παρακάτω, η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρου, απλή και κατανοητή, για όποιον καλόπιστα θέλει να την διαβάσει. Ειδικά, το τεχνικό, βοηθητικό και ειδικό επιστημονικό προσωπικό, προσλαμβάνεται με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, βάσει διαδικασίας και όρων, που ορίζει ο κοινός νομοθέτης.

Υπήρξε, άραγε τέτοιος νόμος ή μήπως κινείται μόνο στην σφαίρα της φαντασίας μερικών αρρωστημένων (όπως το δικό μου, ενδεχομένως) μυαλών; Η απάντηση είναι απερίφραστη. Ναι, υπήρξε.

Αρκεί κανείς να ανατρέξει στις διατάξεις του ν. 2314/1953 (που παρεμπιπτόντως εφαρμόστηκε μέχρι το έτος 2015, πριν αποφασιστεί το παιχνίδι των παρατάσεων των συμβάσεων των εργαζομένων στην καθαριότητα, μέσω νομοθετικής διάταξης) και διήπε την πρόσληψη προσωπικού «για τον καθαρισμό των δημοσίων καταστημάτων εν γένει» επί δεκαετίες. Εάν η πρόσληψη του εν λόγω προσωπικού ερχόταν σε αντίθεση προς το Σύνταγμα, τότε αναρωτιέται κανείς ειλικρινά, πως οι άνθρωποι αυτοί απασχολήθηκαν επί δεκαετίες, πως συνέχισαν να απασχολούνται σε πείσμα ή τέρψη ενδεχομένως όλων των Κυβερνήσεων, που μεσολάβησαν από το έτος 1953 μέχρι και σήμερα. 

Και ένα ακόμα ερώτημα, που ανακύπτει και πρέπει να απαντηθεί, με την ίδια σαφήνεια και απλότητα, όπως όλα τα άλλα: Υπάρχει σήμερα ειδική διαδικασία για την πρόσληψη μίας εκ των τριών κατηγοριών, που το Σύνταγμα όλως εξαιρετικώς προβλέπει; Και πάλι η απάντηση είναι απερίφραστα, ναι. Και δεν είναι άλλη από την διαδικασία πρόσληψης ειδικού επιστημονικού προσωπικού, που διέπεται από τις διατάξεις του άρ. 19  του ν.2190/1994, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής διατάξεως.

Ας καταλήξουμε, συνεπώς, σε ένα πολύ χρήσιμο συμπέρασμα για την πορεία της σκέψεως μας: Το Σύνταγμα προβλέπει και την ίδια στιγμή επιτρέπει ειδικές διαδικασίες πρόσληψης προσωπικού, όπως στην περίπτωση του προσωπικού καθαριότητας, τα κριτήρια για τις οποίες μπορούν να καθοριστούν από τον κοινό νομοθέτη, αρκεί να πληρούνται δύο βασικές προϋποθέσεις: να είναι αντικειμενικά και οι προσλήψεις να τελούν υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής (παρ. 7 του ιδίου άρθρου).

Ας δούμε, λοιπόν, λίγο στα αντικειμενικά κριτήρια, που μπορεί ο νομοθέτης να αξιοποιήσει, για την πρόσληψη του προσωπικού αυτού.

Μέχρι σήμερα κάνουμε λόγο για αντικειμενικά κριτήρια, όπως ο βαθμός του απολυτηρίου λυκείου ή ο χρόνος ανεργίας, που έχει ο κάθε υποψήφιος και φαίνεται, ότι όλοι μαζί λησμονούμε, ότι τα κριτήρια αυτά δεν προκύπτουν μέσω συνταγματικών διατάξεων αλλά μέσω του ιδίου του νόμου 2190/1994.

Εκτός εάν, βέβαια, ο εν λόγω νόμος έχει πλέον τόσο καθαγιαστεί στην συνείδηση του πολιτικού κόσμου της χώρας, που αποτελεί οιονεί Σύνταγμα για τις διαδικασίες προσλήψεων, οπότε ειλικρινά, ζητώ ταπεινά συγνώμη για την αυθάδεια μου να πιστεύω, ότι μπορεί και πρέπει να αλλάξει.

Και, βεβαίως, ας είμαστε επιτέλους ειλικρινής: ο χρόνος ανεργίας δεν είναι αντικειμενικό κριτήριο, που συνδέεται με την ποιότητα των υπηρεσιών, που περιμένει κανείς να λάβει από έναν υπάλληλο του Δημοσίου και εάν κάποιος τον έχει μπορεί να είναι καλός στην δουλειά του και εάν κάποιος δεν τον έχει είναι ανίκανος για εργασία. Απλώς, ο «πάνσοφος» νομοθέτης, αποφάσισε, ότι μέσω των προσλήψεων του Δημοσίου θέλει να εξυπηρετεί και ανάγκες κοινωνικής πολιτικής, αντικειμενικές μεν αλλά μη συνδεόμενες με την αξία των υπαλλήλων και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Μην μου πείτε, ωστόσο, ότι οι επιταγές του κοινού νομοθέτη δεν μπορούν με μια απλή διάταξη νόμου να αλλάξουν!

Ας έρθουμε τώρα στην εμπειρία. Μέχρι σήμερα, ομοίως, η εμπειρία είναι ένα αντικειμενικό κριτήριο, το οποίο μπορεί να προσμετρηθεί για την πρόσληψη προσωπικού, ιδιαίτερα, σε ειδικότητες τεχνικές, που η εμπειρία του υποψηφίου στο πρακτικό αντικείμενο της θέσεως μπορεί να αντισταθμίσει πλήρως τον βαθμό του απολυτηρίου λυκείου. Με ένα απλό παράδειγμα. Ενδιαφέρει ειλικρινά για την ποιότητα των υπηρεσιών, που παρέχονται στον πολίτη, εάν ο οδηγός έχει απολυτήριο λυκείου με βαθμό 20, όταν έχει χιλιάδες ώρες εμπειρίας στο τιμόνι; Ή μήπως ένας ιδιώτης εργοδότης, θα επέλεγε για οδηγό, κάποιον επειδή έχει απολυτήριο λυκείου με άριστα και επιπροσθέτως επειδή είναι και μακροχρόνια άνεργος, χωρίς να διαθέτει ούτε μια ώρα οδήγησης;

Η εμπειρία, συνεπώς, στις πρακτικές, τεχνικές και βοηθητικές κατηγορίες προσωπικού (όπως αυτές, που συζητάμε) αποτελεί ένα σημαντικό κριτήριο, που μπορεί να εξασφαλίσει την ποιότητα των υπηρεσιών και την αποδοτικότητα των υπαλλήλων. Τι άλλο πέραν από την προσμέτρηση της εμπειρίας, ζήτησε άραγε η διάταξη, που πρότεινε η ΠΟΕ ΟΤΑ, που τόσο εύκολα κατηγορήθηκε από κάποιους, ότι είναι αντισυνταγματική;

Και εάν η διάταξη αυτή είναι αντισυνταγματική, τότε γιατί ο ν. 3051/2003 έχει κριθεί σύμφωνος προς το Σύνταγμα; Γιατί η εμπειρία είτε ως προσόν πρόσληψης είτε ως μοριοδοτούμενο κριτήριο εφαρμόζεται σε πλείστες όσες προκηρύξεις, ακόμα και την στιγμή, που γράφονται αυτές οι γραμμές;

Και θα μου επιτρέψετε στην προσπάθεια αυτή να αποδείξω, ότι κάποιοι δεν είμαστε ελέφαντες, να κάνω και μια μικρή στάση στο μείζον νομικό (και πρωτίστως πολιτικό) θέμα των συμβασιούχων.

Το έτος 1999 θεσπίστηκε μια Kοινοτική Oδηγία, η οποία είχε ως σκοπό να προστατεύσει τους εργαζόμενους με ελαστικές μορφές συμβάσεων από καταχρήσεις εις βάρος τους εκ μέρους του εργοδότη. Η Οδηγία δεν έλεγε τίποτε περισσότερο από το απλό και αυτονόητο: Κράτος, λάβε μέτρα, προκειμένου οι εν λόγω εργαζόμενοι να μην πέφτουν θύματα καταχρήσεων. Είναι τεράστια η συζήτηση, εάν χρειαζόταν αυτή η διάταξη σε μια χώρα, που ήδη από το 1920 έχει έναν από τους πιο φιλεργατικούς νόμους στην Ευρώπη, που προβλέπει τις συνέπειες της κατάχρησης των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων με συμβάσεις και τις τιμωρεί αναγνωρίζοντας, ότι οι συμβάσεις αυτές είναι αορίστου χρόνου. Σε κάθε περίπτωση, η Κοινοτική Οδηγία είπε αυτά, που είχε να πει. Από εκεί και μετά ήρθε για μια ακόμα φορά ο σύγχρονος έλληνας νομοθέτης, να «ρυθμίσει» τα πράγματα με τον δικό του μοναδικό, ομολογουμένως, τρόπο.

Το π.δ. 164/2004 προέβλεψε, ότι στο Δημόσιο και στα Νομικά του Πρόσωπα, απαγορεύεται να καταρτίζονται συμβάσεις πέραν των 24 μηνών και ότι μεταξύ των συμβάσεων πρέπει να μεσολαβούν κενά διαστήματα. Εάν παρ’ ελπίδα, καταρτιστούν τέτοιου είδους συμβάσεις, κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας, τότε ο προϊστάμενος του εργαζόμενου φέρει πειθαρχικές και ποινικές ευθύνες. Τι συμβαίνει, όμως, όταν ο ίδιος ο νομοθέτης, καταρτίζει συμβάσεις, που παραβιάζουν τους κανόνες του π.δ. 164/2004; Ποιες είναι οι συνέπειες, όταν ο εργοδότης, που παρατείνει τις συμβάσεις, δεσμεύεται από νόμο, που επιβάλλει την παράταση; Η απάντηση είναι απλή: οι εργαζόμενοι απολύονται, χωρίς μάλιστα να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους, οι προϊστάμενοι απειλούνται με ποινικές και πειθαρχικές διώξεις. Και ο νομοθέτης; Ο Υπουργός, που πρότεινε την διάταξη; Η Βουλή, που την ψήφισε; Μα γι’ αυτούς, δεν προβλέπονται συνέπειες! Αυτοί έκαναν απλώς ένα στιγμιαίο λάθος!

Τι θα έλεγε, άραγε, ο νομοθέτης, που θέσπισε τον ν.2112/1920 για την περίπτωση των εργαζομένων αυτών; Θα επέλεγε, άραγε, να τους πετάξει στον δρόμο ή θα φρόντιζε να αποκαταστήσει τις συνέπειες, που ο ίδιος προκάλεσε; Θα αρκούνταν απλά να απολύσει τους εργαζόμενους ή θα έσπευδε να αναγνωρίσει, ότι οι συμβάσεις τους είναι συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου; Θα τιμωρούσε μόνο τον εργαζόμενο για το γεγονός, ότι δούλεψε μαζεύοντας σκουπίδια ή θα μετακύλιε το βάρος στο ίδιο το Κράτος, που τον εκμεταλλεύτηκε; Μα η απάντηση είναι απλή: τιμωρείς τον βιαστή και όχι το θύμα. Αναγνωρίζεις την κατάχρηση και την τιμωρείς εις βάρος αυτού, που την προκάλεσε.

Και εδώ είμαι σίγουρη, ότι κάποιοι από εσάς, που μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε αυτές τις αράδες, θα σκεφτείτε: όταν προσλαμβάνεσαι παράνομα, έχεις και εσύ μερίδιο ευθύνης! Ειλικρινά, όμως, πιστεύω, ότι κάνετε λάθος. Πώς μπορείς να περιμένεις από έναν άνθρωπο, που αναζητάει μια οποιαδήποτε δουλειά για να ζήσει αξιοπρεπώς την οικογένεια του, να φανταστεί, ότι η Βουλή ψήφισε έναν νόμο, που ήταν αντίθετος προς το Σύνταγμα; Πώς μπορείς να απαιτείς, από τους ανθρώπους αυτούς, που παλεύουν για το μεροκάματο να παίζουν στα δάκτυλα νόμους και ερμηνείες διατάξεων και να γνωρίζουν στην τελική, ότι οι υποσχέσεις, που τους δόθηκαν ήταν κάλπικες, σαν την περίφημη κάλπικη λίρα της παλιάς και όλως διδακτικής ελληνικής ταινίας;

Κατανοώ την αγωνία της ανεργίας, γνωρίζω στο πετσί μου, τι σημαίνει να μην έχεις δουλειά, να μην μπορείς να ανταποκριθείς στις βασικές σου ανάγκες. Όπως γνωρίζω, όμως, την ίδια στιγμή, ότι η δυστυχία του γείτονα μου δεν μπορεί να γίνει η δική μου ευτυχία. Γιατί, δυστυχώς, βράζουμε όλοι μαζί στο ίδιο καζάνι.

Και γιατί δυστυχώς, αυτοί, που τόσα χρόνια κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτό τον έρημο τόπο, δεν βράζουν στο ίδιο καζάνι μαζί μας. Εάν συνέβαινε αυτό, εάν υπήρχε ποτέ σεβασμός για το Σύνταγμα, τότε τα πράγματα, θα έμπαιναν επιτέλους σε μια σειρά, απλή, νοικοκυρίστικη. Το Δημόσιο, θα προσελάμβανε μονίμους και αορίστου χρόνου υπαλλήλους για να καλύψει τις ανάγκες του, τις οποίες θα είχε μετρήσει με την λογική της γυναίκας, που μετράει τα τρόφιμα στο ράφι της κουζίνας της. Οι συμβασιούχοι θα προσλαμβάνονταν για να καλύπτουν εποχικές ανάγκες και δεν θα ήταν έρμαιο σε πολιτικές αποφάσεις ανακύκλωσης προσωπικού και δημιουργίας κομματικών στρατών. Και όταν θα συνέβαινε αυτό, τότε το Δημόσιο, θα μπορούσε να λειτουργήσει ίσως λίγο καλύτερα. Και ίσως, λέω ίσως, θα ήμασταν όλοι λίγο καλύτερα από ότι είμαστε σήμερα, σαν κράτος και σαν κοινωνία.

Έγραψα, λοιπόν, μια πρόταση νόμου (μην παρεξηγηθώ: όταν μεγαλώσω, δεν θέλω να γίνω νομοθέτης) για λογαριασμό της ΠΟΕ ΟΤΑ, με απόλυτο σεβασμό στο Σύνταγμα, με σεβασμό στους ανθρώπους του μόχθου και του μεροκάματου, που δεν χρωστάνε τίποτε να γίνονται πιόνια οποιουδήποτε παίζει σκάκι στις πλάτες τους και πάνω απ’ όλα με πλήρη συναίσθηση της προσωπικής μου ευθύνης απέναντι σε όσα επώνυμα υπογράφω.

Πρότεινα, λοιπόν, ένα ειδικό σύστημα προσλήψεων, υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ με αντικειμενικό και ουσιαστικό κριτήριο την εμπειρία, αναγνωρίζοντας, ότι οι άνθρωποι, που έπεσαν θύματα καταχρήσεων, δεν πρέπει να τιμωρηθούν για τις καταχρήσεις αυτές, όπως εξάλλου, και η ίδια η Κοινοτική Οδηγία προβλέπει.

Και έσπασα την σιωπή μου, διότι κάποια στιγμή, ο πολιτικός κόσμος αυτής της χώρας, οφείλει να καταλάβει, ότι δεν μπορείς να επικαλείσαι το Σύνταγμα για να δικαιολογήσεις τις πολιτικές σου επιλογές, δεν δικαιούσαι να μετατρέπεις ένα προεχόντως πολιτικό θέμα σε νομικό, για να αποφύγεις τις ευθύνες, που σου αναλογούν.

Έσπασα την σιωπή μου, απλά για να ενώσω την φωνή μου με χιλιάδες άλλους καθημερινούς ανθρώπους, που ζουν την αγωνία του αύριο.

Και για να απαντήσω και εγώ με την σειρά μου σε όσους έσπευσαν να μιλήσουν περί αντισυνταγματικότητας.

Νομική λύση, υπάρχει, κύριε Υπουργέ. Η πολιτική βούληση είναι και θα είναι πάντοτε το ζητούμενο.”

ΠΟΕ-ΟΤΑ: “Όχι άλλα κροκοδείλια δάκρυα... αλλά μέτρα προστασίας”

Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ΓΙΑ ΤΟ "ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ"

Ψήφισμα συμπαράστασης του Δημ .Συμβουλίου του Δήμου Μεγαρέων Μεγάρων, κατόπιν αιτήματος του Σ.Ε.Δ.Η.ΜΕ., περί στήριξης των αιτημάτων των συμβασιούχων στην καθαριότητα

Το Δημ. Συμβούλιο του Δήμου Μεγαρέων εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα συμπαράστασης και στήριξης των αιτημάτων  των συμβασιούχων στην καθαριότητα ύστερα από αίτημα του Σ.Ε.Δ.Η.ΜΕ. σε έκτακτη, κατεπείγουσα συνεδρίαση.

Για την άμεση ανταπόκριση στο αίτημα μας, καθώς και για την ομόφωνα αμέριστη συμπαράσταση και στήριξη τους στους συναδέλφους εργαζομένους, 

δια της κυρίας Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, 

εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας τόσο στην ίδια και στον κ. Δήμαρχο, 

όσο και σε όλους τους παρευρεθέντες επικεφαλής των Δημοτικών συνδυασμών 

και Δημοτικούς Συμβούλους.